Passeig a la platja
Zondag
November 2017
Een rustige dag staat op de planning, maar dat betekent niet dat er geen kilometers gemaakt gaan worden. Mijn voeten volgeplakt met blarenpleisters doen het goed. Pijnloos kan ik, op mijn gehakte korte cowboylaarsjes, deelnemen aan de passeig a la platje, Catelaans voor strandboulevard-wandeling.
Maar eerst een zeer gezond ontbijt bij de smoothy en saladebar Zumita. Met een volle maag en de juiste bloedsuikerspiegel beginnen we aan de wandeling. Het is een heerlijke zonnige dag en de zomerjas kan zelfs uit. Zonaanbidders spreiden hun handdoek en vleien zich neer op het zand. Ogen dicht en wegdromen op het ruisen van de branding. Hmmm…
Maar daar doen wij vandaag niet aan mee. Wij hebben stevig de pas erin. Wat opvalt is dat Barcelona een stad is waar, naar het schijnt, de architect ook in deze moderne tijd, een bijzondere plek toebedeeld heeft gekregen, c.q. de vrije hand heeft in het ontwerpen van gebouwen en objecten. Ik word niet van alle architectuur enthousiast. Maar ja, over smaak valt niet te twisten, nietwaar?
Architectuur
Salut!
Waar het strand eindigt in een pier vleien we ons neer op het grasveld. We hebben een prachtig uitzicht op zee, strand en de stad. Wat een weelde; zonnen aan het strand in november. Als echte Nederlanders doen we ons beklag over het -te vaak- slechte weer in het vaderland. Dan kijken we Bob, de Engelsman, aan en weten we, dat men het met het weer nog slechter kan treffen. Oh, hoe graag zou ik hier nog wat langer blijven, maar helaas, morgen terug naar huis. …Nog niet aan denken.
Op de terugweg heeft Bob trek in een gezonde hamburger. Laten we nu net in de buurt zijn van een gewilde hamburgertent genaamd Bacoa Barceloneta. We staan in een korte rij en krijgen een formuliertje in handen gedrukt. We moeten alvast aankruisen wat we willen eten. Ik heb eigenlijk helemaal geen trek. voor mijn gevoel heb ik net mijn ontbijt achter de kiezen. De gerechten in het Spaans of Catalaans dwarrelen voor mijn ogen. Ik lees alleen het woord pollo. Dus geef ik Fleur opdracht iets kleins 😉 en licht verteerbaars voor mij te kiezen. Het wordt een kipsalade. De pollo dus. Het restaurant lijkt sterk op de McDonalds-keten, maar toch net even anders. We vinden een tafel voor vier op het terras waar de hamburgers en mijn pollo met smaak verorberd worden.
En dan terug naar de haven om de aangebroken fles cavabubbels te halen. Weet je nog? Die fles hebben we gisteren als geschenk meegekregen van het wijnhuis Gramona. Zonde om de kostbare bubbels verloren te laten gaan, nietwaar? We zoeken een plekje in de zon op het terras bij de crew lounge in de haven Port Vell en proosten op het samenzijn op deze zonovergoten locatie in Europa. Ik verover een soort strandstoel en mijmer over de belevingen van de afgelopen dagen. Wat voel ik me een bevoorrecht mens. Jammer dat de tijd weer zo snel is vervlogen. Zo’n laatste dag voel ik me altijd wat weemoedig. Heb jij daar ook last van? Ik heb altijd de neiging mopperig te worden of totaal down. Of beide tegelijk. Deze keer laat ik het bewust niet toe. Ik geniet nog volop van de mij verwarmende zonnestralen en het gezelschap van onze dochter en schoonzoon. 🍷Salut! Ik voel me werkelijk een rijk mens. ...Laat me alsjeblieft in deze modus staan!
Wanneer de zon onder gaat, zakt de temperatuur naar een gevoel van rillerigheid en we besluiten terug naar het hotel te gaan. Rond een uur of zeven eten we een pizza bij Vincino een uitstekend pizzarestaurant met een Tripadvisorscore van 68% voor uitstekend en 26% heel goed. We zitten buiten waar de infrarood lampen ons warm houden.
Fitness score
Strandwandeling
Score volgens de Gezondheid-app
Wandelen 9,9 kilometer
13.630 stappen
Verdiepingen 3
Strandweelde
Wat opviel in Barcelona
Schoon. De stad is schoon. De gemeente heeft een reinigingsdienst die (nog) gebruik maakt van ouderwetse heksenbezems en een stofblik, waarbij zelfs sigarettenpeuken worden opgeveegd. Hulde aan deze mensen! Langs het strand staan heel veel vuilnisbakken opgesteld, die regelmatig voorzien worden van een schone lege vuilniszak. Hoe ga jij in een stad met jouw vuilnis om? Gooi je het achteloos op straat of ga je op zoek naar een afvalbak?
Ken je dit spreekwoord niet? Leer het dan uit je hoofd, zoals ik dat ook als kind geleerd heb. Een schonere wereld begint per slot van rekening bij jouzelf. Hier komt 'ie...
Laat niet als dank, voor het aangenaam verpozen, een ander de schillen en de dozen.
Skyhigh
En dan is het maandag, de dag van vertrek. Het vliegtuig van Vueling vliegt lager dan gebruikelijk en we hebben om die reden een magnifiek uitzicht over de kustlijn van Spanje, het zuiden van La France en de besneeuwde bergtoppen van de Alpen. Bewolking neemt toe naarmate we naar het noorden vliegen. Prachtige stapelwolken hangen als watten-eilanden in de lucht en wij vliegen er tussendoor en doorheen. Beneden zien we de afstand tot het Duitse boslandschap bij Düsseldorf kleiner worden. De goudkleurige bomenkronen groeien snel en dan… staan we weer auf festem Boden en gaan we bedenken waar onze volgende stedentrip naartoe zal gaan.
Comments